The Chaos Art

Ben ve Sevgili Hayaletlerim

Başak Ünal

Bugün derin bir heyecan içimde

Gerektiği gibi, olsun isterim

Yalnız değilim, hep birileri zihnimde

Ben ve sevgili hayaletlerim

Kırmızı okşuyor saçımı tarak elinde

Onun en çok bakışlarını severim

Hazırlarken beni hayal kırıklığına bugün de

İyiliğimi ister hep, ben bilirim

Türlü türlü kaygılar zihnimde

Yine âşık olmamayı dilerim

Kırmızıya olduğum gibi mazide

Korkarım bu sefer tutunamam düşerim

Her birinin yeri ayrı kalbimde

Rüyalarımda seslerini dinlerim

Sığınırım onlara aldığım her darbede

Ben ve sevgili hayaletlerim

İzler beni yeşil, köşede

Her seferinde hararetlenir hislerim

Üzsem de onu kalır hep bende

Doludur onun şiirleriyle aşk defterim

Hata yaptım derim hep belki de

Elbet pişmanlıklarımı bir gün yenerim

Hatırlatırken bana aşkı her kişide

Ben her gece ona içerim

Bütün ışıklar üzerimdeyken sahnede

Onları bulur herkes arasından sözlerim

Sorarım hep aklım yine nerede

Ben ve sevgili hayaletlerim

Sonuncusu gereksiz bir dizede

İsmini aklımın en ucundan bile silerim

Öğretti aldanmamayı bu alemde

Pekiyiyle bu dersi de sayesinde geçtim

Olur masada hayaletlerim de

Unuturum tanışırken biriyle, kimdim?

Geçmez belki ama hiçbir ifadede

Ben ve sevgili hayaletlerim