Kıyıya yaklaşırım da şiddetlenir dalgalar.
Benim bu ruh haletimde bir akılsızlık var.
Peşimden denizler taşar hatırıma,
Ve bulamaçlı kumlar dokunur ayaklarıma.
Bunaltı verir sevimsiz sahil.
Akılsızca atıldım hayata.
Ellerim su lekesi,
Ben öldürdüm denizi!
Akar yaşantıya doğru çer çöp dolu sular.
Benim bu suçluluk haletimde bir akılsızlık var.
(Pembe bir gökyüzü altında sevişir dalgalar,)
Korkmalısın denizden çocuk,
O seni sever, besler ve boğar.
Masada aklım ve ben kaldık bir tek.
Yılların dostu kalbim, son olaylardan sonra ortamı terk etmişti.
Bak canım, sesimi duyar mısın bilmem,
Sonuçta iki ayrı dünyanın öksüzüyüz.
Bir akılsızlık var bu uçurtmada.
Bir sana bir bana süzülüyor arazi üstü.
Kahramandere liman plajındayız.
İzmir’de akşamüstü, alabildiğine mavi...