Senin tenin bal köpüğüne çalmış kadın!
Göğsünden acı yankılanıyor omuzların kasılınca,
Ve gözlerin çığlık çığlığa dudakların açılınca.
Güldükçe var olursun ya hayatta, sen hiç ölmeyeceksin!
Otuz iki dişin görünecek, gözyaşı dökmeyeceksin…
Dudağı vişne çürüğü,
Teni bal köpüğü… Sen!
Kendini unut, bunu unutma:
Bin bir insan kahkahayla yaşıyor.
Hüzün ayrıksı yabanotu!
Gülümsemeyen ceza alıyor.
Masada aklım ve ben kaldık bir tek.
Yılların dostu kalbim, son olaylardan sonra ortamı terk etmişti.
Bak canım, sesimi duyar mısın bilmem,
Sonuçta iki ayrı dünyanın öksüzüyüz.
Bir akılsızlık var bu uçurtmada.
Bir sana bir bana süzülüyor arazi üstü.
Kahramandere liman plajındayız.
İzmir’de akşamüstü, alabildiğine mavi...