Sleeplessness, and a cat before the window

Stood without ever speaking the whole night

Rain poured down, then stopped,

The cat before the window,

Neither entered the night, nor slept,

Looked, looked, and looked,

No one could say if it was born or not.

As if once to him it was said

To come down from the mat.

So now, he, from a departed feel

That stood outside the window sill

Came down from a night, entered a room.

And said:

You too, come down from your sleep.

No one could say whether it was love or not.

Keeping quiet,

He waited.

Now his old sleeplessness

Was nourished by his new temper.

Ahhh..

The cat was inside this slumber.

One night the cat was on the road to Ankara,

One day, on the road to Marmaris.

He was before all the gates of slumbers.

With his meows, with his scratches

He was in the dreams of a woman

And with all its peevishness

He stood before her memories.

Uykusuzluk ve pencerede bir kedi

Gece boyu hiç konuşmadan durdu.

Yağmurlar yağdı, dindi,

Pencerede hep kedi,

Ne geceye girdi, ne de uyudu,

Baktı, baktı, baktı,

Belli değildi doğmadığı, doğduğu.

Sanki ona bir zaman

Hadi minderden in dendi.

O da şimdi, yola çıkıp bir duygudan

Pencerenin dışında duran

Bir geceden indi, odaya girdi.

Dedi:

Hadi şimdi sen de in uykundan.

Sevdi mi, sevmedi mi, belli etmedi.

Sürdürüp suskunluğunu

Bekledi.

Şimdi eski uykusuzluğunu

Yeni huysuzluğu besledi.

Aaaa..

Kedi bu uykunun içindeydi.

Ankara yolundaydı bir gece,

Bir gün Marmaris yolundaydı kedi.

Bütün uyku kapılarının önündeydi.

Mırmırları, tırmalamalarıyla

Bir kadının düşlerindeydi

Ve bütün hırçınlığıyla

Anılarının önündeydi.